Deze morgen was het spannend bij het opstaan, hoe zou Ignace zich voelen na de val van gisteren? Hij had goed geslapen, en zag het zitten, ondanks de pijn om te starten. Na de start kregen we direct enkele stevige bultjes in de Voerstreek en met de nodige stenen in de afdaling. We waren uiterst voorzichtig want Ignace wou niet nog een keer vallen. Daarna reden we over wat betere wegen.
Onze eerste lekke band zorgde nog voor wat vertraging want vandaag enorm veel pas gesnoeide doornhagen gezien. Na de 2de bevoorrading reden we Valkenburg binnen en dan volgde nog talrijke beklimmingen van de Cauberg met alle bossen er rond, allemaal korte maar lastige klimmetjes. Dries begon wat spanning te voelen in de onderrug en Ignace zijn pijnstiller was ook afgewerkt. Het laatste deel was gelukkig iets minder lastig zodat we na 7u de finish bereikten. gem 17km/u.
Vanaf morgen is het vlak, dus het lastigste lijkt achter de rug, nu nog drie dagen volhouden!
tot morgen
ps groeten aan het thuisfront, en respect voor de last dat we jullie bezorgen.
ps sorry voor de soms taal en stijlfouten maar na 100 kilometer is blijkbaar ook het hoofd leeg!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten